آرامش، بلیط، صف، لب‌های خندون، چند کلمه حرف، نشستن، صدای حرکت آهن روی آهن، سکوت، صعود، ارتفاع، استرس، قله، لحظه‌ای سکون، سقوط، جیغ؛ ترن هوایی .

ترن هوایی نوعی وسیله سواری تفریحی‌ئه که به‌جز نیرویی که برای بالا بردن اولیه‌ش لازمه، بقیه حرکتش به کمک نیروی جاذبه‌س. می‌دونین اولین بار چه کسی این وسیله رو طراحی کرد؟ تاریخچه ترن هوایی به اندازه سواریش جالبه.

ترن هوایی شهربازی قهرمانان بزرگترین ترن هوایی ایرانه،تجربه ای جذاب و هیجان انگیز برای میهمانان شهربازی قهرمانان.

کودکی ترن هوایی

به نظر می‌رسه تاریخ ترن هوایی از سواری تفریحی کوه‌های روسیه شروع شده باشه. اشراف روسیه قدیم نوعی تفریح زمستانی شبیه سورتمه‌سواری داشتن که توی مسیرهای مخصوص انجام می‌شد، به این صورت که از روی تپه‌های یخی (یا برفی) با سورتمه مخصوص به طرف پایین سر می‌خوردن که گاهی ارتفاعش به ۶۰ متر می‌رسید. مکان این پیست‌های تفریحی در جایی قرار داشت که امروزه با نام سن‌پترزبورگ معروفه.

در قرن ۱۷م میلادی، این مسیرها اولین بار با ارتفاع ۲۵-۲۰ متر ساخته شد و دو طرفش رو توسط حفاظ چوبی نگهداری کردن. شیب این مسیرها تا ۵۰ درجه می‌رسید. سال ۱۷۸۴، کاترین بزرگ، ملکه روسیه دستور داد تا در کاخش یه‌دونه از این مسیرها بسازن. این تفریح به “کوه‌های روسیه” معروف شد چرا که از کوه‌های پر از برف روسیه شروع شده بود و شهرتش به اروپا هم رسید.

سال ۱۸۱۷ اولین ترن هوایی ریلی با اسم تفرجگاه اری‌انس (Aeriennes) در پاریس راه‌اندازی شد که در اون به‌جای سورتمه و مسیر یخی، از واگن و ریل استفاده کردن. با این که سرعت‌ “اری‌انس” بیشتر از “کوه‌های روسیه” بود اما خیلی زود به فراموشی سپرده شد؛ هرچند در بین سال‌های ۱۸۷۱ تا ۱۹۱۴ که دوران شکل‌گیری پاریس امروزی بود، دوباره مد شد.

ترن هوایی مدرن

هرچند این وسیله ابتدا در روسیه و سپس در اروپا شکل گرفت اما خیلی با ترن هوایی‌های امروزی فرق داشت. ترن هوایی مدرن از قاره آمریکا شروع شد.

سال ۱۸۲۷ یک شرکت معدن در ایالت پنسیلوانیا، راه آهنی ساخت که از نیروی گرانشی برای انتقال زغال‌سنگ به شهر استفاده می‌کرد. بعد از گذشت تقریبا ۲۰ سال و در دهه ۱۸۵۰، این راه‌آهن به “جاده جاذبه” مشهور شد که استفاده تفریحی هم پیدا کرد. خیلی زود، بقیه‌ی شرکت‌های راه‌آهن دست به ایجاد مسیرهای مشابهی زدن که در روزهای کم‌بهره درآمدزایی کنن.

این مدل راه‌آهن برای آقای لامارکوس تامسون (LaMarcus Adna Thompson) بهانه‌ای شد تا در سال ۱۸۸۴ اولین ترن هوایی واقعی رو در نیویورک طراحی و اجرا کنه. این ترن مسیری به شبیه حرف U داشت و از یک سکوی ۱۸۳ متری به قله سکوی مقابل حرکت می‌کرد و بعد از دور زدن وارد مسیر برگشت می‌شد و به نقطه اولیه می‌رسید. مردم برای سوار شدن روی این وسیله مجبور بودن از سکوی اول بالا برن تا به نقطه شروع برسن!

این طراحی بعد از مدت کوتاهی جای خودشو به مسیری بیضی‌شکل داد. در سال ۱۸۸۵ فیلیپ هینکل (Phillip Hinkle) ترن هوایی‌ای طراحی کرد که توسط بالابر به اولین نقطه اوج (نقطه شروع حرکت توسط جاذبه) می‌رسید و اسمش رو “جاده لذت‌بخش گرانش” گذاشت. این وسیله تبدیل به بزرگ‌ترین جاذبه گردشگری منطقه شد.

یک سال بعد در ۱۸۸۶، آقای تامسون طرح ترن هوایی رو رسما به ثبت رسوند، به‌اضافه کمی جزئیات جدید. به‌عنوان مثال، مسیر ترن جدید شامل تونل‌هایی می‌شد که دیواره داخلی‌شون پر از طرح‌های مناظر مختلف بود و بعد از ساخته شدن در شهربازی‌های مختلف به “راه‌آهن منظره” معروف شد.

سال ۱۹۱۹ شخصی به نام جان میلر (John Miller) چرخ ترن هوایی رو دوباره مهندسی کرد. یکی از معایب بزرگ ترن هوایی‌های قبلی، متصل نبودن به ریل بود که طراحی مسیر حرکت رو با محدودیت زیادی روبرو می‌کرد، چرا که اگر مسیر بیش از اندازه پر فراز و نشیب یا پر پیچ‌ و خم می‌شد، واگن به آسمون پرواز می‌کرد! ترن هوایی‌ای که آقای میلر طراحی کرد به ریل متصل بود و می‌تونست مسیرهای خیلی هیجان‌انگیزتری رو طی کنه بدون این‌که پرتاب بشه. کار آقای میلر در تاریخچه ترن هوایی تبدیل به نقطه عطف شد.

ترن هوایی شهربازی قهرمانان

با گذر سال‌ها طراحی ترن هوایی بهتر و بهتر شد و شهرتش به گوشه کنار جهان رسید و امروزه با مسیرهای هیجان‌انگیز به مسافرانش یه سواری لذت‌بخشی ارائه می‌ده. اگه شما هم دوست دارین هیجان رو با پوست و استخون‌تون حس کنین حتما به شهربازی قهرمانان بیاین و با دوستان‌تون خاطره‌سازی کنین.

ترن هوایی شهربازی قهرمانان بزرگترین ترن هوایی ایرانه. این ترن هوایی هیجان انگیز میتونه یکی از جذاب ترین گزینه ها در شهربازی قهرمانان باشه.